Bedroefde of blijde liedjes zingend (ik noem mezelf niet voor niets ‘JE Stem’), laat ik mijn hond vaak uit op industrieterreinen. Dat is best gek, want ergens zoek ik daar niet voor de hand liggende kansen, maar ik tref er eigenlijk vooral beperkingen.
Industrieterreinen verschijnen zich aan mij als de materialisatie van de huidige tijd: heel heel veel hekken, nog meer verbodsborden, stenen grijsheid alom, en niet of nauwelijks natuur. Om over vrijere natuur maar helemaal niet te spreken.
Zóveel verstening op de vierkante meter aldaar: de verdichting van ecologische armzaligheid.
Toegegeven, om elk glazen of plastic of betonnen gebouw staan her en der vaak wat hovenier-gestuurde leiboompjes, eenvormig gestileerde plantenbakken en voorspelbaar perkgoed. Maar geen echte boom te bekennen in de eindeloze rechte straten. En in de eigendomsstroken omheen de bedrijven, enkel rattenvallen te ontwaren.
Zóveel loze ruimten tussen de zich kilometers lang uitstrekkende verkavelde grond met al die meer of minder goed bedoelde ondernemers-initiatieven.
Als er daar meer bomen en hoger en lagere struikgewassen zouden floreren, hoefden vrachtwagenchauffeurs en pakketbezorgers er ook niet meer tegen de electriciteitskastjes aan te plassen.
Hoe mooi zou het ook zijn als er robuuste bodembedekkers zouden groeien op de legio parkeerplaatsen, met zitbankjes her en der geplaatst. En wat een verbetering als gevelbeplanting en sedumdaken er de atmosfeer zouden verluchtigen.
‘Stadsnatuur ontwerpen’ noemt architect Steven Delva het. Het interview met hem in de Volkskrant van 11.11.21 inspireerde mij weer om er op mijn eigen bescheiden wijze ook een keer werk te willen maken, van biodiversiteit input op industrieterreinen. Zodat ik meer te pruimen plekken heb om mijn hond uit te laten, ook andere stemmen (van vogels en insecten) hoor klinken dan alleen de mijne, en mijn gemoed en dat van de andere passanten daar wordt gevoed door natuurlijk leven.
Als er iemand ideeen heeft hoe ik daar met diplomatieke doch luide stem de gemeente of ondernemersverenigingen over kan benaderen, dan hoor ik het graag (info@je-stem.nl). En ook als je mee wil denken en/of doen. (Of zingen)!
We kunnen toch niet alles overlaten aan de guerrilla gardeners?

Joke Egtberts