Eén keer oefenen bij de Dam tot Dam loop, daarna de Mariken-loop, en verder wat losse trajectjes. En toen: de marathon, 42 km afzien.
Ze liep het alsof ze even de trap op en neer sjeesde.
De eerste 10 km waren voor haar 5 jaar geleden overleden zus, zo had ze zich voorgenomen. En de tweede en derde 10 voor haar vader en moeder die nog geen paar maanden ervoor binnen 4 weken na elkaar het leven lieten.
Zij zelf gaat nog lang niet haar laatste adem uitblazen. Want eindelijk gaat ze nu voor zichzelf bestaan. De laatste 10 (12) km waren dan ook voor haar en niemand anders.
Twintig volle jaren had ze voor haar zus gezorgd omdat die chronisch ziek was en hulpbehoevend. De laatste jaren was daar ook nog de mantelzorg voor haar ouders bij gekomen.
Met een zus in de VS en een broer die als man toch net even anders in het leven staat, kwam er veel op haar schouders terecht. Ze deed het met liefde, en zojuist had ze ook weer liefdevol voor hen gerend.
Maar nu in de stemsessie was de spotlight vol op haar zelf gericht. En hoe veel moeilijker dan maar doorrennen was dat. Zingen van haar eigen naam, en ‘hier ben ik’, het kwam maar ternauwernood over haar lippen. De andere kant van de expressieve stoere vrouw die ze ook is.
En toen we aanbelandden bij haar hartenergie alwaar de liefde huist, en compassie, ook voor jezelf, toen braken de tranen door.
Ze weet maar al te goed waar het al die tijd aan ontbroken heeft en wat ze heeft gemist.
Veel verdriet ligt daar te wachten.
Maar in het stem geven er aan kan ze ook voelen dat er een grotere ruimte is, waarin haar kracht ook één van de hoofdbewoners is. Eenzelfde kracht als die waarmee ze de marathon rende….!
Wil je ook eens proeven aan zo’n stemsessie, mail me: info@je-stem.nl en wees welkom!
JE-Stem (Joke Egtberts)